منوچهر طیاب، کارگردان فیلم‌های مستند و نویسندۀ فعال در زمینۀ تاریخ و تمدن ایران در بامداد چهارم شهریور ۱۳۹۹ در ۸۳ سالگی در وین درگذشت.
شادروان منوچهر طیاب در سال ۱۳۱۶ در تهران متولد شد و در رشتۀ معماری در دانشگاه فنی وین، و سپس در رشتۀ کارگردانی سینما و تلویزیون و طراحی صحنه در آکادمی دولتی موسیقی و هنرهای نمایشی وین تحصیل کرد. او کارگرادانی را با فیلمی دربارۀ سفال‌های تاریخی ایران آغاز کرد و سپس بیش از نود فیلم مستند و آموزشی ساخت. منوچهر طیاب نقشی مهم در رشد علمی سینمای مستند در ایران و معرفی میراث طبیعی و فرهنگی ایران از طریق این رسانه داشت.
از آثار سینمایی و مکتوب او می‌توان به «سفال»، «سرامیک»، «ریتم»، «مسجد جامع اصفهان»، «چهلستون»، «ایران، سرزمین ادیان»، «معماری دوران صفوی»، «معماری اسلامی ایران: دورهٔ ایلخانی»، «اصفهان هندسه‌ای در مقیاس انسانی»، «سد راه شن»، «وانگه روان‌جهان گله کرد»، همراه باد در دل تنهایی کویر (کتاب منتشر شده در سال ۱۳۸۱، انتشارات کتاب خورشید)، دریای پارس (کتاب منتشر شده در سال ۱۳۸۵، انتشارات کتاب خورشید)، «زاگرس، گاهواره تمدنی کهن» اشاره کرد.
موسسۀ فرهنگی ایکوموس فقدان این پژوهشگر و کارگردان شهیر را به دوستداران فرهنگ و میراث فرهنگی ایران، اهل سینما و سینمای مستند، و به‌ویژه به خانوادۀ گرامی ایشان تسلیت می‌گوید و برای ایشان شادمانی و آرامش ابدی مسئلت می‌دارد.
یادش گرامی و نامش ماندگار باد.