هدف از تشکیل این کمیته ارتقاء آگاهی عمومی از طریق به اشتراک‌گذاری دانش و فهم نسل حاضر و علاقه‌مندان در مورد چیستی معماری بومی، چرایی ارزشمندی آن، چگونگی حفاظت از این میراث و بهره‌گیری از آن در متن زندگی حال و آینده است. از آنجایی‌که معماری بومی از سایر جنبه‌های ملموس و غیرملموس فرهنگ بومی از قبیل شیوه زندگی، آداب و رسوم، زبان و گویش، صنایع‌دستی، خوراک و … جدا نبوده، پرداختن به این مظاهر نیز مشروط به تبیین رابطه آن با معماری، مورد نظر این کمیته است. انتخاب «مخاطبین عام» به‌عنوان جامعه هدف، مبتنی بر این باور است که تنها راه حفاظت واقعی و همه‌جانبه از این میراث، احیاء و تقویت باور ارزشمندی آن بین عموم مردم به‌عنوان صاحبان اصلی آن است. بدین جهت با امید به تحقق تکالیف دستگاه‌های پژوهشی و آموزشی در گسترش مرزهای دانش و انجام پژوهش‌های مربوط با این موضوع و نیز انجام وظایف و تکالیف قانونی و حاکمیتی نهادهای حاکمیت در حفظ و حراست از آنها، این کمیته بنا دارد به‌عنوان بخشی علمی از موسسه فرهنگی با به‌کارگیری انواع شیوه‌های آگاهی‌بخشی عمومی، در جهت تمرکز بر تبیین ارزش‌های فرهنگ بومی و نیز اهمیت احیاء جنبه‌های فراموش شده آن، به اقدامات پایه‌ای مانند کمک به ایجاد جریان فرهنگی با برنامه‌ریزی گام به‌گام و بلندمدت معطوف گردد.
شایان ذکر است این کمیته در چهارچوب اهداف برشمرده از فعالیت عموم پژوهشگران و کنشگران استقبال کرده و تلاش می‌کند در حد توان و امکانات، بستری جهت انواع فعالیت‌های مرتبط با این حوزه فراهم آورد. در همین ارتباط کمیته معماری بومی ایکوموس ایران از تمامی علاقه‌مندان از اقشار مختلف، در زمینه‌های مختلف مرتبط دعوت به همکاری نموده و از ایده‌های آنان استقبال می‌نماید.
این کمیته در حال حاضر توسط آقای سیاوش صابری و خانم‌ها افسانه جبرئیل‌زاده کارگر، بهاره اله‌دادی و افروز طهماسبی شکل گرفته و مفتخر است از راهنمایی‌های آقایان دکتر مهدی حجت، دکتر ناصر نوروززاده چگینی و خانم دکتر زهرا اهری بهره‌مند گردد. علاقه‌مندان و داوطلبان همکاری می‌توانند از طریق ایمیل زیر از نحوه همکاری و عضویت در کمیته مطلع گردند:
- گرایش‌های کلی جهت همکاری با کمیته علمی معماری بومی
– گردآوری مطالعات انجام شده در حوزه حفاظت از ارزش‌ها و مصادیق معماری بومی و تداوم معماری مبتنی بر بوم
– مستندسازی مصادیق معماری بومی (و گردآوری مستندسازی‌های انجام شده)
– انجام امور ترویجی جهت تبیین و ترویج ویژگی‌های بوم و معماری بومی (انجام برنامه‌های مشترک با دانشگاه‌ها، نهادهای محلی و…)
– تدوین شاخصه‌ها و معیارهای اختصاصی (بوم)، از شناسایی تا نگهداری (و تداوم)
– تبیین رابطه متقابل معماری و بوم (در ابعاد ملموس و ناملموس)
– شناسایی صاحبنظران، استادکاران و هنرمندان مرتبط با معماری بومی
– ایجاد سامانه مجازی-مدیریت شبکه‌های اجتماعی-سامانه‌های بانک‌های اطلاعاتی معماری بومی
– دیده‌بانی و رصد آسیب‌های وارده به ارزش‌های بومی
- برنامه سال ۱۳۹۷کمیته
– ایجاد بانک اطلاعاتی داوطلبان و علاقه‌مندان به عضویت در کمیته
– اخذ نظرات اعضا در مورد ساختار و نظام کمیته و تصویب ساختار
– برنامه‌ریزی جهت انجام امور ترویجی و برگزاری کارگاه‌های آموزشی و نشست‌های محلی مرتبط با معماری بومی در سال ۱۳۹۸
* فعالیت‌های بیشتر براساس میزان استقبال و همکاری افراد داوطلب قابل انجام است.
Posted in 
کارگروه تغییر آب و هوا و میراث در انتظار همکاری کمیته‌های ملی و کمیته‌های بین‌المللی علمی (تا اول ژوئن / ۱۱ خرداد)
مجمع عمومی ۲۰۱۷ در دهلی کارگروهی به نام «تغییر آب و هوا و میراث» (CCHWG) تشکیل داد. از این کارگروه خوسته شده نقشۀ راهی تهیه کند که مشخص کند ایکوموس در آینده چگونه به موضوع تغییر آب و هوا بپردازد. این کارگروه همچنین به ایکوموس و دبیرخانه در برخی امور ارجاع شده از سوی کمیتۀ میراث جهانی کمک خواهد کرد. کارگروه به موارد زیر توجه کرده است:
کاهش و انرژی‌ـ‌کارآیی
تلاش برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای (از قبیل انرژی‌ـ‌کارآتر کردن بناهای تاریخی، تشویق رویکردهای مربوط به کاهش کربن همچون شهرهای دوستدار پیاده‌روی یا استفادۀ مجدد از بناها) یا ایجاد انرژی تجدیدپذیر
تطبیق‌پذیری
مدیریت مطلوب میراث، شامل تأثیرات ناشی از تغییر آب و هوا و برنامه‌ریزی برای تطبیق، امور مرتبط با کاهش خسارت ناشی از بحران، بررسی امکان بهره‌گرفتن از ظرفیت ارزش‌های میراثی برای ارتقای قابلیت تطبیق جامعه و کاهش آسیب‌پذیری از طریق رویکردهای مشارکتیِ تحت هدایتِ دانش علمی و سنتی و بومی.
خسارت و آسیب
تغییر آب و هوا ممکن است منجر به بروز آسیب‌های سیستمیک و تخریب محوطه‌ها و تهدید ارزش‌ها شود. کدام پیامدها اجتناب‌ناپذیر است؟ چه آمادگی‌ای باید در برابر این پیامدها یافت و چگونه باید جلوی خسارت‌ها را گرفت.
اهداف بلندمدت
بهره‌گرفتن از ظرفیت‌های میراث برای پژوهش‌های بلندمدت و ارتباطات؛ ایجاد تحرک در جوامع در ارتباط با تغییر آب و هوا
یاری کارشناسان و علاقه‌مندان می‌تواند نقشی بزرگ در تدوین نقشۀ راه داشته باشد. کمیتۀ میراث جهانی و سایر بدنه‌های مرتبط با آن می‌توانند از نمونه‌هایی که معرفی می‌کنید بهره‌مند شوند. بر این اساس، تلاش می‌کنیم که در آینده گزیده‌ها و توصیه‌هایی برای کمیته‌های ملی و کمیته‌های علمی بین‌المللی منتشر کنیم که در راهبردها و راهکارهای همکاری با سایر نهادی (سازمان‌های دولتی و سازمان‌های مردم‌نهاد غیردولتی و …) مفید واقع شود.
موسسۀ فرهنگی ایکوموس ایران از کلیۀ علاقه‌مندان به همفکری و همکاری در این زمینه‌ها دعوت می‌کند تا مطالب و پیشنهادهایشان را به نشانی ایمیل موسسه (info@iranicomos.org) ارسال کنند.
برای دریافت اطلاعات بیشتر دربارۀ کارگروه ایکوموس جهانی به نشانی صفحۀ وبگاه کارگروه رجوع کنید.
موسسۀ فرهنگی ایکوموس ایران در یکم خرداد، روز ملاصدرا، یاد این حکیم بزرگ ایرانی را گرامی می‌دارد.
«از جمله بزرگانی که حکمت را بار دیگر احیا نموده آن را با عرفان و اصول دین اسلام، مخصوصاً نظریۀ تشیع، انطباق دادند، می‌توان میرداماد و میرفندرسکی و شیخ بهایی و ملامحسن فیض و مولانا عبدالرزاق لاهیجی و قاضی سعید قمی و بسیاری دیگر از حکمای دورۀ صفویه را نام برد. لکن حکیمی که بیش از هر کس به احیاء حیات معنوی این عصر و ایجاد مکتب نوینی در حکمت که با عرفان و شرع آمیخته و هماهنگ بود خدمت نمود و در واقع پایه‌گذار مکتب علوم عقلی در دورۀ اخیر است، صدرالدین شیرازی مشهور به ملاصدرا است، که گرچه در میان عامه شهرت بسیار ندارد، در میان خواص از بزرگ‌ترین علمای اسلام محسوب می‌گردد و می‌توان بدون اغراق او را در الهیات سرآمد حکمای اسلامی دانست.»
سیدحسین نصر، در مقدمۀ رسالۀ سه اصل اثر ملاصدرا (تهران: روزنه، ۱۳۷۷، ص ۵)
مدرسۀ خان شیراز، مدرسه‌ای که به افتخار ملاصدرا به‌همت الله‌وردی خان و پسرش امام‌قلی خان ساخته شد.
عکاس رابرت بایرون، دهۀ ۱۹۳۰ میلادی. Robert Byron ,copyright: Conway Library, Courtauld Institute of Art
پیکرۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی در میدان فردوسی شهر رم، میدان فردوسی ویلا بورگز (۱۳۴۷ ه.ش)، اثر استاد ابوالحسن صدیقی
۲۵ اردیبهشت، روز گرامی‌داشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز پاسداشت زبان فارسی، بر دوستداران فرهنگ ایرانی و زبان فارسی مبارک باد. موسسۀ فرهنگی ایکوموس ایران آرزو می‌کند زبان فارسی که عامل یگانگی ایرانیان و مایۀ پیوند جان و اندیشۀ آنان با فرهنگ ایرانی است، چون گذشته به‌دست میراث‌داران فردوسی ببالد و قدر و قیمت این درّ گران‌مایه و اندیشه و همت فردوسی بیش از پیش شناخته شود.
«اثری چون رستم و سهراب، سیاوش، یا رستم و اسفندیار ماندگار است نه از آنرو که یکبار جاودانه ساخته و پرداخته شد. بنائی بلند، بی گزند از باد و باران و پیوسته همان که بود. در شاهنامه سخن بر سر آن جوهرهاست که هستی انسان را می‌سازد، بر سر پیوند و جدایی آدمیان است با یکدیگر و مهر و کین آنان با طبیعت و بزرگی در زندگی و مرگ. آنگاه به سبب کلیت جهانی و آشکار کردن ژرف‌ترین دردهای آدمی تا به امروز همپای زمانه آمده‌اند. و از آنجا که این دردها تا به امروز بوده‌اند و در هر دورانی بشر به نحوی آنها را دریافته است، این آثار خصوصیت تغییر‌پذیری و کمال‌جویی خود را از دست نداده‌اند و در هر دوره‌ای آدمیان خود را در آن بازیافته‌اند. شاید بتوان گفت که این آثار زندگی وابسته‌ای دارند ـ چون آیینه‌هایی بزرگ و چند رویه با قابلیت انعکاس صورت‌های گوناگون بشری. به سبب همین تحول و ساخت و پرداخت پیاپی از تطاول ایام جان به در برده‌اند.»
ـ شاهرخ مسکوب، مقدمه‌ای بر رستم و اسفندیار، شرکت سهامی کتاب‌های جیبی، تهران، ۱۳۴۲، ص ۶.
اول اردیبهشت، روز گرامی‌داشت شیخ اجل سعدی، بر دوستداران فرهنگ ایرانی و زبان فارسی مبارک باد. موسسۀ فرهنگی ایکوموس ایران آرزو می‌کند این رویداد موجب اتصال مردم ایران به گنج بی‌کران حکمت و معرفت و لطافت شاعر و متفکر بی‌بدیل سدۀ هفتم هجری قمری شود.
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایتست به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی
که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده دل آن به که در سماع نیایم
که گر به پای درآیم به دربرند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب
که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت
که تندرست ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
آرامگاه سعدی، ترسیم از اوژن فلاندن، ۱۸۴۰، Voyage en Perse, avec Flandin, éd. Gide et Baudry, 1851
آرامگاه سعدی، ترسیم از پاسکال کوست، ۱۸۴۰، Monuments modernes de la Perse mesurés, dessinés et décrits, éd. Morel, 1867
آرامگاه سعدی، عکس از رابرت بایرون، دهۀ ۱۹۳۰ میلادی. Robert Byron;
©Conway Library, Courtauld Institute of Art
آرامگاه سعدی، دهۀ ۱۹۶۰ میلادی، عکس از راجر وود. © Corbis. All Rights Reserved.
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بی‌چونش را بدایت نیست
پادشاهیش را نهایت نیست
نه درآید به ذات او تغییر
نه قلم وصف او کند تحریر
زآنکه زاندیشه‌ها برون است او
بری از چند و چه و چون است او
(سنایی، طریق التحقیق)
موسسۀ فرهنگی ایکوموس ایران فرارسیدن نوروز، میراث ارجمند فرهنگ ایرانی، را به ایرانیان و دوستداران این فرهنگ تبریک می‌گوید. تداوم این جشن و پذیرش آن در میان اقوام و فرهنگ‌های گوناگون و فراتر از آن، پذیرش عمیق آن در متن ادیان بزرگ جهانی، نشان از پیوند عمیق آن با ریشۀ مشترک معنوی انسانیت دارد. ما فرزندان فرهنگ ایران، شاد و مفتخریم که در دورۀ اخیر نیز شخصیت‌ها و نهادهای فرهنگی گوناگون، هر روز بیش از دیروز، به ارزش این هدیۀ گرانبها وقوف می‌یابند و هر یک به نحوی در گرامی‌داشت آن می‌کوشند و آن را به یکدیگر بدین سان معرفی می‌کنند. بی‌شک این توجه و این نحو معرفی‌ها، که نمونه‌هایی از آن را در مراسم برگزار شده در مقر دائمی سازمان ملل متحد و سخنان دبیر کل سازمان ملل متحد در این باره، و پیام‌های نهاد بین‌المللی یونسکو می‌بینیم، برآمده از شنیده شدن پیام نهفته در این آیین است، چنانکه دبیر کل یونسکو در این باره می‌گوید: «در زمانی که افراط‌گرایی خشن در پی تخریب تنوع و آزادی است، نوروز یادآور نیروی فرهنگ و میراث برای بنا نهادن جوامع پایا و پایدار است».
بر این باوریم که جهان امروز که از پیامدهای نامطلوب اصالت فناوری و سیاست‌زدگی و دیگر انواع افراط و تفریط خسته است، عمیقاً خواهان شنیدن پیام نوروز است؛ پیامی که از امکان و لزوم صلح آدمی با جهان، فرهنگ‌های متنوع سازندۀ جهان، و بیش از همه صلح با وجود انسانی خود، خبر می‌دهد و از انسان می‌خواهد که برای رسیدن به این هدف والا در نخستین گام در برابر قاعدۀ آفرینش جهان سکوت کند و با آن همدل شود.
هر روزتان نوروز
نوروزتان پیروز
موسسۀ فرهنگی ایکوموس ایران
فروردین ۱۳۹۶
تصویر پیام منتشر شده در صفحۀ رسمی اینستاگرام یونسکو به مناسبت نوروز.